Eriksson’un teknik direktörlük yolculuğu, 1970’lerin sonunda İsveç’te başlamıştı. İlk çıkışını küçük bir kulüp olan Degerfors IF ile yaptı. Takımı kısa sürede disiplinli ve modern bir oyuna taşıması, geniş futbol çevrelerinin dikkatini çekti. Onun gerçek anlamda sahneye çıkışı ise IFK Göteborg döneminde oldu. 1982’de UEFA Kupası’nı kazanarak hem İsveç futbolunda tarihi bir başarıya imza attı hem de Avrupa kıtasında adının ağırlığını duyurdu. O dönem için bir İsveç kulübünün Avrupa’da kupa kazanması sıra dışı bir olaydı ve Eriksson’un yükselişinin başlangıcıydı.Göteborg’daki parlak performansının ardından İtalya kapıları açıldı. AS Roma, Fiorentina ve özellikle Lazio dönemleri, Eriksson’un taktik ustalığını Serie A’nın zorlu rekabeti içinde gösterdiği yıllardı. Lazio’da 1999-2000 sezonunda elde ettiği Serie A şampiyonluğu, kariyerinin en önemli doruk noktalarından biri oldu. Aynı sezon Coppa Italia ve Süper Kupa’yı da kazanarak kulübü adeta rönesans dönemine soktu.Takımının pas oyununa dayalı dengeli yapısı, o dönem Serie A’nın sert rekabet ortamında bile ayakta duran bir futbol felsefesine dönüşmüştü.Eriksson’un kariyerinin en çok konuşulan bölümlerinden biri,2001’de başlayan İngiltere Millî Takımı dönemi oldu.Eriksson yönetimindeki İngiltere, üç büyük turnuvada (2002 Dünya Kupası, 2004 Avrupa Şampiyonası, 2006 Dünya Kupası)çeyrek final aşamasına kadar yükseldi.Sonrası Manchester City, Leicester City, Benfica Meksika, Fildişi Sahili ve Filipinler millî takımlarını çalıştırdı